Poezja życia – Sobieski w Słowackim

7 kwietnia b.r. uczniowie klas III uczestniczyli w spektaklu Wesoły jestem i śmieję się do łez /poezja z muzyką i proza życia bez muzyki wg Stacha Wyspiańskiego.

Przedstawienie było okazją do  poznania emocjonalnego głosu poety, pełnego energii, wizjonerskiego i z wiarą w siłę sztuki, w kontrze do prozy jego życia pełnego trudności i problemów. Bieda, choroby, wątpliwości, doświadczenia sukcesów i porażek, podrażnione ambicje, wielkie plany, miłość i nienawiść do Krakowa i Krakusów – wszystko to mieszało się w kameralnym spektaklu. Wiersze wyśpiewane przez aktorów Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie: Ewelinę Cassette, Karolinę Kazoń, Katarzynę Zawiślak-Dolny, Daniela Malchara, Rafała Szumerę, Tadeusza Ziębę przy akompaniamencie muzyków pod wodzą Haliny Jarczyk /kompozycje Andrzeja Bonarka/ dopełniała opowieść o Wyspiańskim przedstawiona przez dyrektora teatru Krzysztofa Głuchowskiego i filozofa Piotra Augustyniaka na tle kurtyny Stanisława Wyspiańskiego /wykonana przez Tadeusza Bystrzaka, malarza i scenografa, który twórczo wykorzystał szkic artysty zatytułowany „Z moich fantazji”/. Spektakl był pretekstem do dyskusji m.in. na temat postaw konformizmu i nonkonformizmu. Spór dotyczący przekonań zakończony został konkluzją, że warto żyć pełnią życia, z pasją, iść swoją drogą. „Bądź ja meteor, jak błyskańce” jak pisał poeta.