Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Wojsce w dniu 30 września o godz. 12.00.

Basi
Przyjaźń –
krzepiąca obecność
różnice, które nie różnią
rozumienie bez tłumaczenia
wspieranie bez przymusu
Przyjaźń
BG

                   Dokładnie dwa miesiące temu siedziałyśmy obok siebie w Kamienicy, w Twoim rodzinnym domu, który przez 20 lat był też moim wakacyjnym miejscem na ziemi i oglądałyśmy otwarcie olimpiady w Tokio. Po całym tygodniu niedomagań czułaś się lepiej więc humory nam dopisywały.
                   Następnego dnia wyjechałam i już tylko rozmawiałyśmy przez telefon. Podczas ostatniej rozmowy żaliłaś się, że jesteś słaba, masz bardzo niskie ciśnienie i wybierasz się do lekarza. Po wizycie zadzwoniłaś raz jeszcze, że jest lepiej, jesteś w domu i nawet coś zjadłaś…    Trochę się uspokoiłam.
                   Po czterech dniach od tej rozmowy uderzyła we mnie wiadomość, że Basia nie żyje, że nie ma jej wśród nas, że już nigdy nie usłyszę „no cześć”…  
                   Pozostaje smutek, żal, wspomnienia, dobre wspomnienia, bo też była Basia dobrym człowiekiem, o wielkiej wrażliwości i wielkim sercu, gotowa nieść pomoc i wsparcie, ale także tryskać humorem i radością.
                   Kochała szkołę, życie i ludzi.
                   Kochała i była kochana.

                   Żegnamy Cię Basiu z wielkim żalem i bólem, my uczestniczki „sabatowych” spotkań, których byłaś inicjatorką, mając nadzieję, że uwolniona od ziemskich trosk i cierpień znalazłaś spokój wśród swoich aniołów, a Twój Janusz wyszedł Ci na spotkanie i wziął Cię w ramiona.
                   Tylko dlaczego Twoje odejście tak boli?

                   Pragnę w imieniu własnym i moich „sabatowych” koleżanek przekazać serdeczne wyrazy współczucia Rodzinie, zwłaszcza Basi bratowej – też Basi, Jej bratankom Maćkowi i Szymkowi oraz ich żonom Madzi i Asi.
                   Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak ważna dla Basi była Wasza codzienna obecność, troska i przywiązanie.
                   Mileńko, Kajtusiu i Tymku – byliście oczkiem w głowie Waszej Cioci.

23.09.2021
Barbara Gębik

Z radością informujemy, że uczeń klasy 3d Dawid Krzykawski, tegoroczny laureat 3 miejsca Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej, zdobył srebrny medal w 4 Międzynarodowej Olimpiadzie Wiedzy Ekonomicznej.

Serdecznie gratulujemy!

W dniu 22 września br. roku odbyło się spotkanie informacyjne na temat programu stypendialnego FLEX,  finansowanego przez Departament Stanu USA. Spotkanie poprowadził nasz uczeń Wiktor Waligóra, który  obecnie przebywa w Chesterfield, MO. Ze względu na różnicę czasu Wiktor połączył się z nami z biblioteki szkolnej w przerwie pomiędzy swoimi lekcjami. Po krótkiej prezentacji programu FLEX  Wiktor odpowiadał na pytania uczestników spotkania, którzy byli zainteresowani nie tylko samym stypendium i rekrutacją ale również realiami życia w Stanach Zjednoczonych.

Wiktorowi życzmy niezapomnianych wrażeń podczas pobytu w USA, dobrych ocen w szkole oraz sukcesów zarówno na boisku jak i na szkolnej scenie muzycznej. A wszystkim uczestnikom spotkania zainteresowanym udziałem w programie FLEX życzymy powodzenia podczas rekrutacji i spełnienia swoich marzeń.

Zgłoszenia: www.discoverflex.org

Organizacja spotkania: prof. Anna Wierzbicka

W piątek 10 września 2021 roku na dziedzińcu wawelskim  odbyła się uroczystość ślubowania  uczniów klas pierwszych II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego. W przededniu uroczystości wicedyrektor Grzegorz Bobek oraz przedstawiciele uczniów klas pierwszych złożyli wiązankę kwiatów pod pomnikiem Króla Jana III Sobieskiego.

O godzinie 8.00 w  Katedrze Wawelskiej została odprawiona uroczysta msza święta, której przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej Jego Ekscelencja ksiądz biskup Janusz Mastalski. Nawiązując do znanej perykopy ewangelicznej o belce w oku, Ksiądz Biskup wskazał 4 belki zaczynające się od litery „N”: niewierność, nieuczciwość, niechęć i nonszalancję. Cytując Papieża Franciszka zaznaczył, że właśnie te przeszkody nie pozwalają pokochać szkoły. Podkreślił jednak, że wierność wartościom, uczciwość wobec obowiązków, zaangażowanie i pokora mogą sprawić, iż nasz „wzrok” będzie wyostrzony i będziemy mogli zbudować wspólnotę Sobieszczaków.

Po mszy świętej Dyrekcja II LO, nauczyciele, rodzice, przybyli goście oraz zebrana młodzież przeszli na dziedziniec Wzgórza Wawelskiego, gdzie rozpoczęła się uroczystość ślubowania.

Po wprowadzeniu sztandaru II Liceum i odśpiewaniu hymnu państwowego głos zabrał dyrektor Marek Stępski. Przywołując postaci wybitnych absolwentów naszego Liceum życzył pierwszoklasistom, aby równie wielkie sukcesy stały się ich udziałem. Następnie wystąpił przedstawiciel Samorządu Uczniowskiego Paweł Jakóbski. Radził pierwszoklasistom, aby korzystali z dużych możliwości, jakie daje nasze Liceum.

Podczas uroczystości Dyrektor Szkoły wręczył nagrodę specjalną – Medal II Liceum Ogólnokształcącego. Otrzymała go absolwentka klasy III d Dorota Jach, laureatka i finalistka XIV i XV Olimpiady Przedsiębiorczości. W krótkim wystąpieniu uczennica podziękowała osobie, która wspierała ją merytorycznie – wicedyrektor Wioletcie Nogaj.

Po przemówieniach nadszedł czas na najważniejszą część uroczystości – złożenie ślubowania. Od tego momentu „pierwszaki” stały się pełnoprawnymi „Sobieszczakami”. Po ślubowaniu wszyscy uczestnicy uroczystości mogli wysłuchać „Gaudeamus igitur” w wykonaniu chóru II LO.

Na zakończenie przedstawiciele klas pierwszych wraz z wicedyrektorem Grzegorzem Bobkiem oddali hołd naszemu patronowi składając kwiaty przy grobie króla Jana III Sobieskiego w Krypcie św. Leonarda na Wawelu.

Składamy serdeczne podziękowania:

Jego Ekscelencji księdzu biskupowi Januszowi Mastalskiemu za uświetnienie naszej uroczystości

Panu dr. hab. Andrzejowi Betlejowi – dyrektorowi Zamku Królewskiego na Wawelu za możliwość zorganizowania ślubowania w tym wyjątkowym miejscu

Państwu Lucynie i  Jarosławowi Kaszyńskim oraz pracownikom ich firmy za użyczenie profesjonalnego sprzętu i obsługę nagłośnienia

Prof. Barbarze Skawińskiej za opiekę nad pocztem sztandarowym

Prof. Agnieszce Treli-Jochymek za przygotowanie chóru szkolnego do uroczystości

Uczniom II LO należącym do Służby Liturgicznej Ołtarza za pełnienie asysty podczas Mszy Świętej

Uczniom i absolwentom II LO za uświetnienie uroczystości śpiewem

Karolinie Napieracz uczennicy klasy 3S za wykonanie zdjęć z uroczystości

Aleksandrze Gradowskiej uczennicy klasy 3S oraz Zofii Szelidze uczennicy klasy 3K za pełnienie funkcji gospodarzy uroczystości

Organizatorzy uroczystości:

Prof. Maryla Szafraniec z klasą 3K oraz prof. Agata Patriak z klasą 3S

Pani Barbara Kaczkowska powiększyła Grono Pedagogiczne II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w roku szkolnym 1979/80. Była nauczycielką języka polskiego i od razu została Jej powierzona funkcja wicedyrektora szkoły. Pełniła ją zresztą wcześnie w X Liceum.

       Choć w zasadzie stanowisko to idealnie zgadzało się z koncepcją organizacyjną, jaką dla Dwójki wypracował sobie dyrektor Stefan Gul (sam znakomity matematyk uważał, że dla pełnego działania liceum musi mieć u swego boku polonistę), nie gwarantowało wcale sukcesu nowej Pani Dyrektor: w końcu p. Gul od objęcia stanowiska w 1965 r. próbował już współpracy z trzema nauczycielami j. polskiego.

     Pani Barbara Kaczkowska okazała się jednak właśnie dokładnie taką osobą, jakiej szkoła potrzebowała. Drobna i żywiołowa, wydawała się zaprzeczeniem monumentalnego dyrektora, budzącego często lęk nie tylko w uczniach. Myliłby się jednak ten, kto sądziłby, że Pani Dyrektor      nie widzi jego „niedoróbek”. Czasem – poczerwieniała z irytacji – huknęła na malkontenta, innym razem z pozorną słodyczą poradziła pochłoniętemu artykułem nauczycielowi, by zabrał ze sobą gazetę i spróbował poczytać w klasie, bo był dzwonek. Właściwie była w szkole zawsze. Bez wstrętu hospitowała lekcje, na przerwach dostrzegała wszystkie nietypowe zachowania uczniów, umiała zwrócić uwagę w sposób nieupokarzający młodych, intrygowały Ją ich dziwne pasje, a z żartów potrafiła śmiać się do łez. Kiedy dziś zapytałam Jej dawną uczennicę: „Za co lubiłaś Kaczkowską?”, usłyszałam: „Bo była energiczna, normalna i o wszystkim można było z nią gadać”.

      Oczywiście nie miała w Dwójce wyłącznie wielbicieli. Jej spontaniczne reakcje niektórych urażały, innym przeszkadzały w statecznym działaniu. Nigdy jednak nie prowadziły do ostrego konfliktu, a ambicją Pani Kaczkowskiej było scalanie zespołu uczącego, a nie rozgrywanie wewnętrznych wojenek.

    Drugą Jej pasją był teatr. I tu jednak znalazła połączenie pozornie odległego hobby z misją nauczycielską. Jej oczkiem w głowie był Festiwal Małych Form Teatralnych, który w czasach Jej pracy w liceum przeżywał lata świetności. Każda nagroda uzyskana przez któryś ze szkolnych spektakli na szerszym forum napawała Ją osobistą dumą, a każdy aktor (a jest się kim pochwalić), który wyszedł z progów naszej szkoły, był dla Niej niczym osobiście otrzymany medal olimpijski.

    Żywość inteligencji czyniła Ją osobą ciekawą świata i ludzi. I choć ze swadą opowiadała (a opowiadać umiała barwnie i dowcipnie) o swojej rodzinnej wsi Kamienicy Polskiej czy też nauczała o kiepskiej doli Bogutówny, to za nic nie dałaby się zamknąć w izolacji od kultury Europy, prawdziwej ojczyzny humanisty.

    Barbara Kaczkowska była wicedyrektorem aż do odejścia Stefana Gula na emeryturę w roku 1991, a potem pełniła tę funkcję jeszcze 10 lat za dyrekcji Marka Stępskiego. W 2001 roku i dla Niej nadszedł czas pożegnania z Sobieskim.

    Zniknęła wtedy dość radykalnie z krajobrazu II Liceum. Czasem, przypadkiem, można było Ją spotkać na Rynku przed Bożym Narodzeniem, kiedy indziej docierała jakaś wiadomość, że zbiera informacje o rodzinnych okolicach. Chyba była samotna: w końcu wcześnie została wdową, dzieci nie miała, starsze panie z rodziny, którymi się opiekowała, powymierały już dawno, ukochanego brata przeżyła także… Ale Szkole, której poświęciła 22 lata życia, nie chciała chyba pokazywać twarzy tak odmiennej od tej, którą tu zapamiętano. Być może sądziła, że nowy model kultury społecznej dobrze sobie radzi bez takich anachronizmów, jak serdeczność lub wdzięczność wobec tych, którzy wczoraj na dziś pracowali.

 / Małgorzata Niemczyńska /

Msza Św. Żałobna przy Zmarłej odprawiona  zostanie w czwartek, dnia 23 września 2021 roku o godzinie 12.20, w kaplicy na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłej na miejsce wiecznego spoczynku.

Rodzina prosi o nieskładanie kondolencji.

Serdecznie zapraszamy Państwa na pierwsze w tym roku spotkania z wychowawcami.

8.09 (środa)

godz. 17.00 klasy II 4-letniego liceum i kl. III 3-letniego liceum

godz. 18.15 klasy III 4-letniego liceum

oraz

godz. 18.00 szkolenie maturalne dla rodziców uczniów klas III 3-letniego liceum

godz. 19.00 Zebranie Rady Rodziców

Zebrania odbędą się w salach według załącznika