Klub Wyspiańskiego. Sobieski w Słowackim na spektaklu „Kariera Artura Ui”

W dniu 17 stycznia br. uczniowie klas pierwszych i drugich mieli okazję obejrzeć w Teatrze im. J. Słowackiego spektakl „Kariera Artura Ui” w reżyserii Remigiusza Brzyka. Napisany w latach 40. XX wieku przez Bertolda Brechta dramat nawiązywał do wydarzeń związanych z narodzinami nazizmu i dojściem Hitlera do władzy. Przedstawienie teatralne, które zobaczyła młodzież, stało się punktem wyjścia do dyskusji, którą bezpośrednio po spektaklu poprowadzili dyrektor teatru Krzysztof Głuchowski i filozof Piotr Augustyniak.

Rozmowa była próbą odpowiedzi na pytania: Czy to, co widzieliśmy na scenie, może się wydarzyć dzisiaj? Czy kariera Artura Ui może się powtórzyć? Czy obecność współczesnych narzędzi, mediów społecznościowych i  Internetu, może umożliwić tego typu karierę, czy wręcz odwrotnie – zburzyć ją poprzez zdemaskowanie mechanizmów manipulacji? Czy totalitaryzm nadal może zagrażać zachodniemu światu?

W rzeczowej dyskusji oprócz uczniów uczestniczyli aktorzy Rafał Dziwisz, Tadeusz Zięba i Wojciech Skibiński. Wspólnie zastanawiano się, co powoduje niemożność porozumienia się, czy konsensus to tylko idea, czy jest coś, co można zrobić, by nie zamykać się we własnych przekonaniach i spróbować podjąć dialog z ludźmi o innych poglądach. Rozważano, czy debata może zbliżyć ludzi i pomóc im porozumieć się ze sobą, czy warto koncentrować się w niej na wartościach. A może to właśnie przywiązanie do wartości uniemożliwia zrozumienie racji drugiej strony. Tak trudno przecież o wspólne wzorce i postawy,  nawet problemy klimatyczne dzielą ludzi.

Wydaje się, że krytyczne myślenie, odwaga i autentyczne zainteresowanie drugim człowiekiem oraz jego  poglądami, czyli  otwartość na rozmowę i słuchanie innych ludzi, mogą być sposobem na znalezienie kompromisu. Takie warunki do wzajemnego poznawania się proponuje właśnie Klub Wyspiańskiego w Teatrze im. J. Słowackiego. Jest to przestrzeń, która ma służyć wymianie myśli, intelektualnym sporom, zbliżeniu się do drugiego człowieka, zrozumieniu jego postawy i porozumieniu pomimo różnic światopoglądowych.

Ku przestrodze niech wybrzmią raz jeszcze słowa Brechta, które padły w scenie końcowej:

„Lecz wy się uczcie patrzeć, a nie gapić.
Czynu potrzeba, […] lecz niechaj do głowy
Triumf przedwczesny ludom nie uderza
Płodne wciąż łono, co wydało zwierza.”

Organizacja: prof. Anna Czepiec-Mączka
Zdjęcia: Wiktor Klamra, klasa 2d