W dniu 18 czerwca br. odbyła się uroczystość rozdania dyplomów uczniom klasy ekonomiczno-menedżerskiej (2d), którzy przez okres 2 lat uczestniczyli w zajęciach Fakultetu Ekonomicznego UEK. Dyplomy wręczyły Prorektor ds. Komunikacji i Współpracy prof. dr hab. Janina Filek oraz Kierownik Sekcji Promocji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie mgr Katarzyna Idziak.
W trakcie 120 godzin uczniowie zrealizowali następujący program:
Zajęcia fakultetu prowadzili: dr Jakub Janus, dr Urban Pauli, dr Paweł Prysak.
Koordynacja i opieka w Liceum: dr Wioletta Nogaj
Podczas cyklu spotkań z udziałem Dyrektora Naczelnego i Artystycznego Teatru Słowackiego Krzysztofa Głuchowskiego, Kierownika Literackiego Jakuba Roszkowskiego oraz Szefa Działu Ideowego Piotra Augustyniaka uczniowie dyskutowali i interpretowali tekst literacki („Proces” Franza Kafki w nowym tłumaczeniu J. Ekiera), następnie próbowali zaadaptować wybrane fragmenty na wersję sceniczną, by na samym końcu popracować nad scenkami aktorskimi z aktorem Marcinem Kaliszem.
Uczestnicy zajęć to uczniowie z klas: 1e, 1i, 2a, 2e, 2h
Koordynacja, opieka – prof.: Anna Czepiec-Mączka
„Klub Wyspiańskiego” to projekt dofinansowany ze środków Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Relacja jednej z uczestniczek warsztatów – Sary Zawadzkiej z klasy 2h:
„Zajęcia z prób adaptacyjnych „Procesu” Kafki w Klubie Wyspiańskiego były wielkim wyzwaniem dla wszystkich uczestników. W zawrotnym tempie pisaliśmy krótkie scenki, które następnie były … krytykowane przez prowadzącego zajęcia kierownika literackiego Teatru, Kubę Roszkowskiego. Czy jednak jest coś lepszego niż konstruktywna krytyka? Sztuka, a zwłaszcza teatr, ma w sobie zawsze tę nutkę niewiadomej, ponieważ możesz zostać źle zrozumiany lub nadinterpretowany. Dzięki temu spotkaniu zdobyliśmy bardzo dużo pokory, ale i nadziei, że przyszłe zmagania ze scenopisarstwem będą już tylko coraz trafniejsze.
Klamrą zamykającą cykl spotkań w Klubie Wyspiańskiego była upamiętniona w krótkiej filmowej relacji próba przestawienia dzień wcześniej napisanych scen. Podzieleni na trzy grupy początkowo staraliśmy się grać przedstawiane przez nas postaci na wyrost, aby zrozumieć ich materię. W trakcie trwania zajęć powoli odkrywaliśmy, że aby dać prawdziwego ducha temu co chcemy przekazać, musimy ściągnąć z siebie wykreowane maski i przestać grać. Dzięki tym zajęciom, prowadzonym w ciekawy i barwny sposób przez Marcina Kalisza, odkryliśmy, że w teatrze jak i w życiu czasem to właśnie mniej znaczy więcej. Do zobaczenia po wakacjach”.