Biogram przygotowała klasa I C w roku szkolnym 2014/2015. Opieka prof. Marek Walczyk
Zdjęcie pochodzi z wywiadu udzielonego p. Andrzejowi Kobosowi w artykule pt.: „O FIZYCE MYŚLI SIĘ BEZ PRZERWY”, Kraków, luty 2005 r. Zamieszczony w periodyku pt: „Zwoje”.
Andrzej Białas (ur. 26 lipca 1936) – polski fizyk, profesor nauk matematyczno-fizycznych, prezes Polskiej Akademii Umiejętności.
W 1958 uzyskał magisterium z fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie obronił doktorat z ogólnej teorii względności w 1962. Habilitował się w 1966, w 1986 uzyskał tytuł naukowy profesora. W pracy naukowej specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu fizyki teoretycznej i fizyki wysokich energii. Istotną tematyką jego działalności badawczej był opis wielorodnej produkcji w zderzeniach hadronów i jąder atomowych (Białasa-Błeszyńskiego-Czyża model tzw. zranionych nukleonów). Jego praca o zjawisku intermitencji (napisana wraz z Robertem Peschanskim) była następnie szeroko cytowana.
Zawodowo związany z Instytutem Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskał w 2009 tytuł honorowego profesora tej uczelni. Został także profesorem w Instytucie Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego PAN. Uzyskał członkostwo w Komitecie Fizyki Polskiej Akademii Nauk. Po reaktywacji PAU został jej członkiem (jako członek krajowy czynny Wydziału III Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego), a w 2001 objął funkcję prezesa Polskiej Akademii Umiejętności. Organizował m.in. spotkania środowiska naukowego w ramach Krakowskiej Szkoły Fizyki Teoretycznej w Zakopanem.
Otrzymał następujące odznaczenia i wyróżnienia:
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Medal Mariana Smoluchowskiego
Doctor honoris causa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Biografia:
Jerzy Szwed: Profesor honorowy. „Alma Mater” nr 120–121. [dostęp 2012-10-07].
Andrzej Białas w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-10-07].
