Jesienna Szkoła Czytania w Pałacu Potockich. Dyskusja wokół Domu Oriona Julii Fiedorczuk – klasy 1h i 3c

„Człowiek z natury rzeczy pozostaje w stanie wojny jeśli nie z drugim człowiekiem, to z Ziemią, z której trzeba wycisnąć wszystko, co tylko da się przerobić na produkty, te zaś, przechodząc przez gęstą, poplątaną, sztucznie wyhodowaną sieć ludzkich pragnień, rozpadną się na zyski dla nielicznych i odpady, wśród których będzie żyła cała reszta” pisze w swej powieści Julia Fiedorczuk. Trafność tego zdania, bolesna prawda, od której na co dzień każdy ucieka by chronić swoją wrażliwą psychikę, albo przechodzi obok tematu obojętnie, bo zupełnie nie czuje problemu. Odpychamy od siebie to co niewygodne, co uwiera, a na co codziennie patrzymy, o czym słuchamy, co dzieje się tuż obok nas, nawet jeśli na drugim końcu świata – bo dotyczy nas ludzi. Czytamy w opisach książki Olgi Fiedorczuk Dom Oriona i pełno w nas pomieszania lęku i naiwności zarazem. Odczucia te towarzyszyły też uczniom po przeczytaniu fragmentów powieści, niezwykle emocjonalnej, refleksyjnej i wymagającej określenia swej postawy. Podczas dyskusji w Pałacu Potockich, którą poprowadził literaturoznawca Patryk Szaja z Katedry Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie czuć było odkrywanie emocji zawartych w tekście. Uczennice i uczniowie z klas 1h – medialno-prawniczej i 3c biologiczno-chemicznej dyskutowali o tym niezwykle ważnym tekście. O trudnościach w podejmowaniu wiążących decyzji w sprawie ochrony natury, o zmianach klimatycznych, o migracji, o materializacji świata, o etyce podejmowania decyzji, o niszczeniu samych siebie i natury, o zakłamaniu, o granicach poświęcenia swojego komfortu, o globalnych politycznych decyzjach. Książka i dyskusja okazały się potrzebne – bo zmuszające do myślenia o nas samych, innych ludziach, świecie. I uświadamiająca, że to nie inni niszczą… lecz też my. Dyskusja ukazała wiele żalu do świata ale i nadziei.

Refleksje po spotkaniu:

Spotkanie literackie w którym uczestniczyliśmy było poświęcone książce pod tytułem ,,Dom Oriona” autorstwa Julii Fiedorczuk. Książka ta opowiada o losach ludzi z różnych części świata i przedstawia ich historie, w sposób który porusza serca. Często są to wydarzenia bardzo trudne i związane z tułaczką do lepszego miejsca. Podczas warsztatów literackich uczestniczyliśmy w dyskusji na temat wpływu człowieka na środowisko naturalne, a także zastanowiliśmy się z czym wiąże się fakt, iż człowiek jest jego integralną częścią. Spotkanie to było niezwykle ciekawe i emocjonujące. Zostanie nam na długo w pamięci, ponieważ poruszało tematy niezwykle uniwersalne i bardzo życiowe, w szczególności w 21 wieku.

Franciszek Zagórski, 3c

Warsztaty pomogły zrozumieć lepiej powieść Dom Oriona Juli Fiedorczuk. Przeanalizowaliśmy zarówno dosłowne, jak i metaforyczne ukazanie problemu przedstawionego w książce. Problemu niełatwego i aktualnego. Staraliśmy się znaleźć jego rozwiązanie, oraz zrozumieć z czego wynika omawiany przez nas problem przedstawiony w książce.
Warsztaty bardzo pozytywnie mnie zaskoczyły, dzięki wielu pytaniom zadawanym przez prowadzącego, mieliśmy szansę podzielić się naszą opinią z innymi. Chętnie przyszedł bym na nie ponownie.

Szymon Płaziński, 1h

Dom Oriona napisany przez Julię Fiedorczuk skłonił mnie do wielu refleksji m.in. uświadomiłem sobie, jak bardzo nasza wygoda jest kreowana przez czyjeś nieszczęście i jak niewiele jesteśmy w stanie z tym zrobić. Nie zdawałem sobie z tego sprawy. Najbardziej jednak poruszył mnie fakt, jaką perfidną propagandą jest to wszystko przykryte. Są to bardzo przygnębiające tematy, które wpędzają w nieufność i poczucie bezradności. Jest jednak nadzieja, że gdy odpowiednie osoby u władzy staną kiedyś przed lustrem i postanowią wreszcie podjąć jakąś zmianę, nieważne co ich do tego skłoni, to odczujemy to wszyscy na lepsze.

Leon Przybyło, 1h

Koordynacja: prof. Anna Czepiec-Mączka